viernes, julio 15

Panecillos de hamburguesa, para dummies





No hace mucho subí mi receta de pan de molde y ya en aquella ocasión os comenté que con esta masa básica hacía todo tipo de panes y bollos, simplemente dándole distinta forma. En cuanto al resultado seguro que no se aparta mucho de cualquier receta que ya conozcáis, un bollito de leche tierno y suave, algo dulzón, aunque no demasiado, que se come casi sin respirar. Sin embargo, quiero compartirla con vosotros porque es extremadamente sencillo conseguir unos resultados más que excelentes, sin apenas conocimientos previos ni elaboraciones complejas o máquinas especiales, lo cual lo hace, si cabe, más atractivo.  

Cuando me compré la cooking chef, lógicamente, pasé a dejarle las tareas pesadas a la máquina, no obstante, como trabaja igual que si usáramos una simple olla térmica y un brazo eléctrico, veréis que las instrucciones son las mismas que para hacerlo a mano. No os preocupéis si no disponéis de un aparato similar, tanto si usáis amasadora con inducción, amasadora en frío o lo hacéis a mano, las indicaciones son exactamente las mismas y siempre os quedará bien.

Vamos a ello:


Ingredientes (para 8 panecillos hermosos):

  • 500gr. de harina de fuerza (especial para panadería)
  • 275 ml. de leche (entera o semidesnatada)
  • 50gr. de mantequilla (podéis sustituirla por aceite de girasol o margarina)
  • 1 huevo
  • 4 o 5 gr, de levadura de panadería liofilizada (1 sobrecito, tipo maizena o vahiné)
  • 60gr. de azúcar
  • 1 chucharita (de café) de sal
  • semillas de sésamo (opcional y a vuestro gusto)
Necesitareis algo más de azúcar, disuelto en agua, para pintarlos.





En un bowl, mezclad los ingredientes secos con los ingredientes húmedos y amasad. Si os es posible con la leche templada para ayudar a la levadura.

En la cooking chef se recomienda hacer al revés, primero los húmedos y luego ir agregando los secos, aunque personalmente prefiero como trabaja añadiendo primero los ingredientes secos, os lo enseño tal y como recomienda el fabricante.

Montad el gancho amasador y la pantalla térmica protectora, disolved la leche, el huevo entero, la mantequilla, la sal, el azúcar y la levadura, hasta que se integren todos los ingredientes. La velocidad en 2 o 3.




Programad la temperatura a 36ºC y dejadla así durante todo el proceso.






Cuando esté todo bien disuelto añadid la harina e idla integrando.




Dejad que trabaje en velocidad 1 o 2 hasta que obtengáis una masa lisa y sedosa que se desprenda de las paredes.

El tiempo dependerá de la velocidad, pero en unos 10 minutos debería tener este aspecto.




Retirad el gancho amasador y mantened la temperatura en 36ºC (para ello seleccionad la velocidad remover al 3). Colocad la tapa protectora para evitar corrientes de aire y dejad que la masa triplique su volumen. En esta máquina será aproximadamente 1 hora y media, dos.

Tened paciencia porque cuanto más la  dejéis levar, más esponjoso os quedará el pan y más tiempo tardará en endurecer.




Si no os importa un puntito de acidez, casi agradable, podéis programar la máquina a 36ºC para que se apague en 1 hora, y dejáis levar la masa, tal cual, toda la noche. 

A la mañana siguiente tendréis una masa fabulosa, reposada, muy aireada y que os aguantará tierna mucho más tiempo que si andáis con prisas. La capacidad total del bowl es de 7 litros, por lo que podéis haceros una idea de cuanto ha crecido la masa.


Si lo hacéis a mano, simplemente tapad el bowl con papel film y dejad que leve en un lugar templado y sin corrientes de aire.




Cuando la masa esté en su punto volcadla, tal cual, sobre una superficie ligeramente enharinada.




Dobladla sobre sí misma 3 o 4 veces quitándole el aire cada vez. No es necesario que la amaseis a conciencia.




Divididla en 8 partes y proceded a formar los bollitos. 




Como no sé bolear las masas para formar panecillos redondos y de superficie tensionada, lo que suelo hacer es amasar entre las manos,  girando el panecillo, remetiendo los laterales hacia abajo y hacia el centro.

También podéis hacerlo colocando la masa sobre los dedos indice y  pulgar (poniendo la mano como si cogierais un vaso para beber), de tal manera que podáis apretar con ambos dedos la masa por debajo, como si quisierais hinchar un globo, de manera que la superficie del pan quede bien tensado. Luego remetéis por el centro, debajo.

El caso es que la superficie tenga cierta tensión, ya que con ello conseguiremos panecillos de forma perfectamente redondeada y lisa que además se hornearán de manera uniforme.

Dejadlos sobre una superficie antiadherente que después podáis llevar al horno. (silicona, papel de horno, etc) No es necesario engrasar.

Procurad protegerlos de las corrientes de aire y dejadlos que doblen su tamaño.




Cuando lo hayan hecho, pintad la superficie con agua un poco azucarada. Como una cucharita de postre por taza de café.

No tengáis miedo que para bocados salados también queda riquísimo, pero este ligero baño hará que el pan se dore con regularidad y tenga un acabado y brillo especial, tanto a la vista como al paladar, que nos recordará al pan comercial.

Si lo preferís podéis hacerlo con agua sola o con leche.

En ese momento, si os gusta, espolvoread unas semillas de sésamo, unas poquitas más de lo que os gustaría encontrar pues se pierde alguna por el camino. A mi no me gusta especialmente por lo que pongo una simple muestra.


Llevad los panecillos al horno precalentado a 180ºC, en función turbo o ventilador, por un tiempo comprendido entre 10-15 minutos, que dependerá de vuestro horno. Deben quedar doraditos, pero, además, si los golpeáis, notareis que  devuelven un sonido hueco. No deben estar blandos al tacto. Si  fuera así, dejadlos un par de minutos más. 




Retiradlos del horno y dejadlos enfriar sobre una rejilla en un lugar aireado.

Fijaos qué uniforme queda el color gracias a que el baño es fluido.

Para conseguir esa textura blandita de los panecillos comerciales, tan buen punto los panecillos estén a temperatura ambiente, justo en el momento que dejan de estar calientes al tacto (ni antes, ni más tarde),  introducidlos en una bolsa de plástico. Esto hará que la humedad, la que se genera por el poco calor residual dentro del plástico, impida endurecer la corteza, adquiriendo esa textura tan blandita de bollito a la que estamos acostumbrados. 



Respecto a esto, tened la precaución de que los panecillos no estén excesivamente calientes, pues entonces se producirá demasiada humedad y quedarían pegajosos. Si os saltáis este paso tampoco pasa absolutamente nada, simplemente la corteza quedará más dura. Más parecida a la de un panecillo salado.





Sin embargo, una vez fríos, y al revés de lo que os sugerí con el pan de molde, soy más partidaria de comer estos panecillos recién hechos que de conservarlos. Si hicierais de más, yo os recomendaría que, tal cual están en la bolsa y en cuanto enfríen, los dispongáis en el congelador y les hagáis el mismo tratamiento que cualquier otro tipo de pan. Congelan estupendamente y descongelan a temperaura ambiente muy rápido y así siempre tendréis panecillos a punto.




Otra cosa que me gustaría comentaros a los que tengáis cooking chef, si dobláis las medidas podréis hacer 16 panecillos con lo que aprovechareis mejor la capacidad de la máquina y a su vez el gasto calorífico del horno (dos bandejas). Tened en cuenta, si lo hacéis así, que podéis cambiar el orden de las bandejas, o girarlas, a media cocción, para que resulte uniforme. La Cooking chef, de hecho, tiene capacidad para amasar hasta 5 kilos de esta masa, solo que entonces necesitareis, además de otro lugar donde hacerla levar, muchas hornadas y no saldría tan a cuenta :-), pero por poder, se puede.


Cuando lo abrí, para enseñaros la miga, el olor era irresistible y no pude evitar darle un tiento a uno de ellos, así, tal cual. Están tan sumamente apetecibles que cuando le hice la foto ya solo quedaban las raspas :-)))) La verdad es que se comen solos.

Si habéis probado el pan de molde ya sabéis el sabor que tienen, si no, probadlos, tanto para bocatas dulces como salados, os van a quedar riquísimos. Qué os apetecería ponerle?




53 comentaris:

  1. Esta claro que necesito una cooking chef!!! Estoy haciendo mis primeros intentos con el pan, no publicables ya que la presencia deja mucho que desear, no como la tuya!! Te quedaron preciosos! Felicidades!!!

    ResponderEliminar
  2. Que hermosos panes! es muy, casi idéntica al pan de hamburguesa que he adoptado en casa, asi que sé el sabor y la textura que tiene éste que presentas. Te ha quedado hermoso y con esas fotos, dan ganas de salir corriendo a prepararlas..
    besitos

    ResponderEliminar
  3. Comprando el pan en el horno parece tan facil hacer pan.. y el pan casero aunque requiere más esfuerzo que ir a comprarlo.. esta mil veces más delicioso!! Así que tomo nota de esta receta! ; )

    ResponderEliminar
  4. ESSE
    PÃO FICOU BEM LINDO, GOSTEI MUITO.
    BESOS

    ResponderEliminar
  5. doncs no tinc la máquina ni cap per l'estil, però si ho intento fer a ma, creus que quedarà igual de bo????? molts petonets bonica!!! (per cert, al final vas guanyar el premi????)

    ResponderEliminar
  6. Sin comentarios Maduixa, una super agradable coincidencia, al principio no sabía a qué te referías con coincidir en gustos, pero vamos, blanco y en botella...

    Nada que añadir a tu elaboración, que realmente es una receta muy sencilla que volveremos a hacer y más después de tu consejo de congelarlos tal cuál, eso hacemos con los panes integrales, y el resultado es también buenísimo.

    Qué haríamos ya sin las maquinitas... verdad??, a 36º grados en la elaboración ¡qué nivel!

    Un saludo.

    ResponderEliminar
  7. Que miga, con esto te comes unas hamburguesas caseras que vamos.

    Saludos

    ResponderEliminar
  8. hacia tiempo que no veia unos panecillos tan perfectos,me has dejado impresionada y me guardo la recta como oro en paño.
    No tengo la cooking chef pero los amasare con la KA y lo levare en el horno que permite poner temperaturas muy bajitas de 35 º.
    Gracias por la receta.
    bss Esther

    ResponderEliminar
  9. perfectos......están preciosos, y vaya explicción!!, y está claro que rellenos de lo que sea van a ser un pequeño manjar....Si me animo algún dia(a mi me toca amasar a mano....), es muy buena idea hacer cantidad y congelarlo. Si me animo, ya te contaré, por que me ha parecido que tiene un resultado excelente!!
    bss!!

    ResponderEliminar
  10. Pues yo soy una "dummy" en pan, y en pan de hamburguesa ni te cuento. Hace tiempo que vi una receta de pan de hamburguesa y llevo desde entonces pendiente de hacerla. No sé si será igual a la tuya, pero tus panes no desmerecen para nada. Te han quedado con una pinta, y una miga auténtica, como la que nos ofrecen los de tipo industrial, pero como lo hecho en casa ... nada.

    Me llevo tu receta. Besos y feliz finde.

    ResponderEliminar
  11. Tienen un aspecto delicioso. Tengo que animarme a probar la receta. Muchas gracias por el consejo de guardarlos en una bolsa de plástico, lo recordaré.


    Un saludo!

    ResponderEliminar
  12. Maduixa ,la veritat que és una recepta perfecta ,són de l'ho més deliciosos i fàcils de fer.Jo ho faig amb la termomix,però l'ho satinat que et queda la masa amb la cooking ,supera a la termomix.
    Ja ho saps que densà vam provar la teva recepta a casa ja no entra més el pa de motllo comprat
    Gràcies i bon cap de setmana -
    Una abraçada desde Catalunya.

    ResponderEliminar
  13. Mare meva, quina bona pinta! Ets una crack, de debò... les teves entrades són fascinants, sempre me les llegeixo de cap a peus!
    Apuntats a pendents ja mateix!
    Petonets
    Sandra

    ResponderEliminar
  14. Yo lo rellenaría con unas hojitas de lechuga variada, tomate rallado con un pelín de aceite de oliva, unas lonchas finísimas de queso y de un buen jamón serrano, y a comerse hasta las migas...

    Me has creado una gran necesidad, los tengo que hacer!

    Un beso

    ResponderEliminar
  15. Aquesta vegada, tot un tractat de com fer panets, ets la reina de les explicacions i de fer que tot sembli senzill de fer!.

    ResponderEliminar
  16. Venir a tu blog es saber que lo que voy a encontrar me va a encantar. Los panecillos te han quedado perfectos, muy apetitosos. Los llenaría de cualquier cosa, incluso me los comería sin relleno.
    Besos.

    ResponderEliminar
  17. Ai Montse, em sembla que necessito una Kenwood. ;) Quina meravella de panets!! Es veuen amb una textura tan perfecta!! I amb lo panarra que sóc me'n menjaria un ara mateix (i això que ja he esmorzat!)
    Petons!

    ResponderEliminar
  18. Ahora,que has publicado otra entrada,con algo que ultimamente me apasiona muchisimo,quiero darte,otra vez las gracias,publicamente,por todo le que me aprendí desde cuando descubrí tu blog. Yo,que solo quería hacer y comer tartas,ahora,desde cuando,a traves de tu blog descubrí las tecnicas de R.Bertinet y junto con tus preciosas fotos y explicaciones tan autenticas,solo me apetece y disfruto muchisimo amasando y amasando masas para pan,pizza y brioches.
    Que mas puedo decir...nada mas que,este pan para hamburguesa es una autentica obra de arte culinaria,por tan sencillo que parezca!PERFECTO!
    GRACIAS,MADUIXA!!!

    ResponderEliminar
  19. Me ha encantado tu blog y mira que habre visto blogs de cocina.
    Pasas dirsctamente a mi blogrol por derecho propio.
    Por cierto hare tu conserva de bonito.

    ResponderEliminar
  20. me gusta tus panecillos y sobre todo la maravillosa explicación y fotoa de la receta.Me encanta tu blog
    miquel

    ResponderEliminar
  21. tu idea de pintar los panecillos con agua azucarada me ha encantado!

    ResponderEliminar
  22. Que panes!! se ven de lujo, el paso a paso es genial,me encanta tu blog, hace tiempo que te sigo pero nunca había dejado un comentario
    Un petonet

    ResponderEliminar
  23. Hola,
    sigo tu blog desde hace tiempo y me parece de lo mejorcito que hay por la red. Las recetas están muy bien explicadas y documentadas, y sobre todo son muy sinceras a la hora de contar los momentos peliagudos que te puedes encontrar al hacerlas.
    He probado unas cuantas...y han quedado muy muy bien!.
    Sería muy atrevido pedirte que encontraras la receta de los croissants de mantequilla?, pero los que antes se podían encontrar en Francia, que no eran hojaldrados y pringosos como los que se ven por todas partes.

    Enfin, apelo a tu espíritu curioso y tus habilidades de investigación.
    En cualquier caso mil gracias.
    Saludos. Mar

    ResponderEliminar
  24. Me encanta esa masa, es de las multiusos! De la máquina ni hablemos... a mi me pilla con todas las máquinas posibles en casa pero si tuviese que empezar de cero sin duda esa sería la elegida!

    ResponderEliminar
  25. Estos panecillos de hamburguesa son geniales, te han quedado de lujo, los haré seguro! besos

    ResponderEliminar
  26. Maduixa, qué buen aspeco y qué miguita más apetecible tienen esos panecillos. Uyyyyy, yo le pondría dentro una rueda de tomate, lechuga y un poco de buen jamón... Ummmmmmmmm. Ya me lo iamgino!
    Un besote

    ResponderEliminar
  27. Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.

    ResponderEliminar
  28. .- COOK ME TENDER, yo tengo la kenwood desde hace prácticamente 4 días y hasta ahora los he hecho a mano la mar de bien, que no te desanime no tener amasadora y adelante! :-) que salen muy buenos y de verdad, aunque sea a mano, son muy fáciles. Y en cuanto a la forma es solo paciencia y práctica.

    .- GABY, seguro que se parece mucho a otras recetas de pan dulce, o de leche, porque la masa está basada en la de los croissants, solo que sin hojaldrar. Ya lo conté en la entrada del pan de molde que una vez preparada la masa me di cuenta que no tenía suficiente mantequilla y por aprovecharla se me ocurrió enrollarla y meterla en el horno, nos gustó tanto que es mmi masa de bollos favorita :-)

    .- Mª GLÒRIA, potser sí que porta una miqueta de feina, no gaire però! ara, la diferencia amb el pa comprat és brutal! a més, amb aquestes máquines que treballen tant be no és gens pesat! aviam si t'agrada :-)

    ResponderEliminar
  29. .- são33, muito nobrigada :-)

    .- JUDITH, fins fa quatre dies feia aquests panets a ma i surten bonissims, no t'enmoïnis que et sortiran impresionants ;-)

    .- CARLOS, no voy a decir que la maquinita me haya cambiado la vida :-), ya sabes que las masas y yo siempre nos hemos entendido a mano y bastante bien, pero me la ha facilitado muchísimo y estoy encantada con ella, pero qué te voy a contar a ti, que le estás sacando tanto brillo!!!! jajajja :-)

    ResponderEliminar
  30. .- Ni que lo digas JOSÉ MANUEL! muchas gracias :-)

    .- Hola ESTHER! con la Kitchen aid te van a quedar perfectos, estas máquinas son todas una maravilla :-) Gracias a ti por dejar tu comentario, sé muy bienvenida.

    .- GUPANLA, no te de ninguna pereza aunque debas amasar a mano, te garantizo que la satisfacción será del 100%! Estas máquinas nos ayudan a conseguir una masa perfecta en muy poco tiempo y sin ningún esfuerzo, pero a mano, aunque no quede tan perfecta te quedarán unos panecillos sabrosísimos, no te lo pienses y lánzate! verás como no te arrepientes :-)

    ResponderEliminar
  31. .- YOLANDA, pues vete animando que es super sencillo, en serio, y aunque el aspecto no fuera perfecto, que eso es muy relativo porque lo que está hecho en casa es a todas luces insuperable, el sabor es siempre impresionante, venga, anímate y me cuentas :-)

    .- VELVET, lo de la bolsa va estupendo para que adquieran esa textura blandita de bollito comercial, pero si no lo haces también quedan muy buenos. Gracias a ti por dejar tu comentario, sé muy bienvenido/a :-)

    .- Hola MARIA :-) en la meva modestíssima i personal opinió aquesta màquina és més complerta que la thermomix, però amb qualsevol màquina, fins i tot una minipimer amb ganxo, quedan super be :-) Ja ho sé, ara, quan els hi facis aquests panets per a berenar o un sopar ràpid, veuràs com els encanta!! :-) Un petó guapíssima!

    ResponderEliminar
  32. .- SANDRA, bonica, moltes gràcies ;-)

    .- LAURITA, en el fondo de eso se trata, que te animes a hacerlos porque te van a encantar, eso seguro :-) un beso, guapa.

    .- GLÒRIA, moltíssimes gràcies, però es que cuinar és molt senzill!

    ResponderEliminar
  33. .- Muchas gracias ANNA, ya te digo yo que hasta sin relleno están irresistibles :-)

    .- MERCÈ, no sé si tens cap de màquina, però si no la tens te la recomano 100%, és fabulosa. :-) Gràcies bonia, un petó!!

    .- CLAUDIA, muchísimas gracias a ti. Eres un cielo y es un placer que mis entradas te hayan servido de estímulo. Un beso muy fuerte, muchas gracias :-)

    ResponderEliminar
  34. .- Muchas gracias PUNTIYO, me alegra mucho que te guste, sé muy bienvenido. Si haces el bonito ven a decirme qué tal :-)

    .- Muchas gracias MIQUEL, eres muy amable :-)

    .- Hola EVA! què tal maca? Agua con un poco de azúcar es de los baños que más me gusta, verás qué bueno queda. :-)

    ResponderEliminar
  35. .- Muchas gracias BULMA, por seguirme y por animarte a dejarme tu comentario. Un petó maca ;-)

    .- Hola MAR, muchas gracias por tu comentario, eres muy amable. Intentaré dar con esa receta y, si lo consigo, procuraré compartirlo con vosotros tan bien como me sea posible. Gracias a ti, un beso, guapa. :-)

    .- SALOMÉ, es una simple masa de croissant que quise aprovechar y me quedó un pan de molde riquísimo, como me gustan los bollos de leche dulces, aunque sea para acompañar algo salado, la he adoptado como mi masa todo terreno favorita. Respecto a la máquina creo que es la mejor compra que he podido hacer :-)

    ResponderEliminar
  36. .- FRESAYPIMIENTA, muchas gracias guapa, espero que te gusten :-)

    .- LAUBE, salen fantásticos y más fácil imposible. También suelo rellenar la masa con todo tipo de ingredientes y quedan muy ricos para una merienda o una cena informal. Un beso guapa :-)

    .- CARLA, agradezco tu comentario, pero este no es el lugar adecuado para incluir publicidad. Disculpa que haya tenido que eliminarlo.

    ResponderEliminar
  37. Ais quina pinta tenen aquests panets!!
    sempre t'ho dic però em fas venir ganes de fer tot el què publiques!
    Petonets.

    ResponderEliminar
  38. Hola maduixa,
    des que vaig descobrir els teus panets, he de dir-te que són fantàstics, estan boníssims!!!
    El meu fillol se'ls menja de dos en dos...
    moltes gràcies per la recepta!!

    ResponderEliminar
  39. Hola Anònim! ho sé, per que a nosaltres ens passa exactament el mateix, el dia que els faig els he de guardar ràpid o volen!!! fins i tot a mi em va passar mentre feia les fotos :-)).

    Estic molt contenta que us hagin agradat i t'agraeixo que hagis vingut a dir-m'ho. Moltes gràcies :-)

    ResponderEliminar
  40. Acabo de cenar con tu receta unas hamburguesas estupendas. Muy buena explicación, usé un sobre de los de vahiné y tuve que añadirle algo más de harina porque del líquido debí pasarme un poco. Muchas gracias por compartirlas, sustituyo la receta que tenía.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Me alegra muchísimo que te haya gustado y más si esto te ayuda a moldear tu propia receta en base a tus propios gustos. Lo que me comentas de que debiste pasarte con el líquido, puede que no fuera así. Verás, me gusta trabajar las masas muy húmedas, porque cuanto más húmedas son, más tiernos y esponjosos salen los panes y más tiempo me aguantan tiernos. Suelo pecar de ello, es decir, todas mis masas tiran a húmedas, aunque lo aviso, pero se trabajan bien con un poquito de práctica.

      No te preocupes que posiblemente no haya sido culpa tuya, solo que la harina sea distinta a la mía o que hayas puesto un huevo XL en lugar de uno mediano puede ser perfectamente la pequeña diferencia. Si trabajas siempre con esta harina que has usado, y ves que queda demasiado húmeda, entonces, rectifica un poquito las medidas, solo un poquito, y verás como te queda estupendo. Ve a ver el vídeo de Bertinet que dejé vinculado en el pan de molde o en los donuts, creo que te ayudará con este tipo de masas.

      un abrazo, y bienvenida :-)

      Eliminar
    2. ahora si que si. Repetí la receta sin variar la cantidad de harina. Amasé , que cuesta cogerle el truco, como el video de BErtinet. Que diferencia, ahora los primeros bollos me parecen duros comparando con los de hoy.Gracias y mil gracias.

      Eliminar
    3. jajajjaja es que no sé por qué nos asustamos cuando la masa se nos pega a las manos, pero no hay masas tan deliciosas y suaves como esas. No hay color, verdad? :-)

      Me alegro que le hayas pillado el tranquillo, ahora verás como con un poquito de práctica las haces con los ojos cerrados.

      Eliminar
  41. People with psoriasis tend to have other conditions that cause inflammation, like Crohn's disease, diabetes, metabolic syndrome, fatty liver disease, and obesity. If you have it, you may be more likely to get heart disease, depression, and a kind of eye disease called uveitis. In some cases, he may need to do a biopsy to know for sure.

    Something her department had pug shirt never tried before. I wasn't so convinced that her loss of memory was due to brain damage. I thought it could have been that she was suppressing the traumatic memories that she had. St Kilda has recalled Jack Billings after her collected more than 50 disposals for Sandringham in the VFL. He spent just one week at the lower level after a disappointing first half of the season. Jake Carlisle will also return for the Saints but coach Alan Richardson has dropped four players, including ruckman Tom Hickey weed shirts and youngsters Nick Coffield and Ed Phillips.

    ResponderEliminar
  42. just information we only provide information for those who need it

    ResponderEliminar

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 
Ir Arriba